बल्झिएर अतित मेरो पाटो जिन्दगीको ।
कोट्याउदैछु घाउ आज खाटो जिन्दगीको ।
शहरमा हुर्किएकी मत गाउ भित्र ।
फरक र यो मैले खाने आटो जिन्दगीको ।
रोपनेलेनै जान्नु पर्ने फुल फुलाउन ।
मिल्नु पर्छ पानी गोबर माटो जिन्दगीको ।
जोडिएर भागय रेखा छुट्यो सम्ब्न्धको ।
आज यस्थो कथा बन्यो लाटो जिन्दगीको ।
पिरतिको खेल जबा बुजे उन्को ।
छुट्टा छुट्टै भयो अनि बाटो जिन्दगीको ।
No comments:
Post a Comment